Biz duygusal insanlariz, uzuldugumuzde herkesten cok uzulup, mantiga el sallayip sarkilar pesinde kosmayi severiz. Ama ayni zamanda sevinince de herkesten cok sevinir, esya kirip, kahkahadan bogaz yirtariz, o bakimdan ya deli gibi uzulmeyi ya da kimsenin erisemeyecegi tutkuda bir mutlulugu sahipleniriz. Birini sevince de ya kopek oluruz ya da dusman, ya da cok yakin dostlar edinip geriye kalan gereksiz kalabalikla muhattap olmayiz, her insana gulucukler sacabilecek kadar yalan olmamak her seyden guzel zaten. Oyle mutluysa insanlar diyebilecek kadar da liberal degilim zaten, hayatta cok fazla dogru yok ne de olsa, benim dogrularimin gecerliligi de her gecen yilla artiyor. Genel anlamda bu, yani 'love dog'unki, hayati boyunca ortada ilerleyen, optimum sikiciligiyla un salmis insanlardan daha verimli bir hayattir bence, krizden mutluluk doguyor oyle ogrendim, durustce karsilikli hakaret edebildigin insanlarla ucuyorsun bazen, el salliyoruz asagidakilere.
Tv on the Radio, Dear Silence albumunden bagiriyor; you little dogs:
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder