bir tanim ve bir suru ornek

Insanoglu tanim yapmaya meyilli bir mahlukat, her nesnenin, olayin, duygunun tanimini yapip, o tanimdan yola cikarak ornek bulma ugrasi o kadar yerlesik bir takinti ya da ihtiyac.

- Asik misin o'na? diye soruyor arkadaslarim.
- Korkuyorum, ya da mutluyum diye cevapliyorum.

Biri o korkunun zaten askin ta kendisi oldugunu, digeri de mutlulugun asktan dogdugunu soyluyor bana. Ben belki korkup belki cekinip evet asigim demiyorum ama icimden biliyorum, onu gormeden gecirdigim gunler hayatimin kucuk bir kutuya sikisir gibi oldugunu, onunla bulusacagim zaman dilimlerini iple cektigimi, gozlerimin icine baktigi anlarda, o kisacik saniyelerde icimde bir seylerin titredigini, gunleri, haftalari, ve gelecegimi ve gecmisimi onun suzgecinden gecirip degerlendirdigimi, en onemlisi belki de onun icinde oldugu bir suru hayal kurdugumu.

The Presets - This Boy's In Love from Modular People on Vimeo.

Askin tanimini yanlis biliyoruz diyor bir arkadasim, illa aci cekip, sirilsiklam kederlere gark olmakmis gibi ogrettiler bize diyor. Katiliyorum ona cunku ask koltuga uzanip o gogsume basini koymusken televizyonda herhangi bir seyi izlemek, o herhangi bir seyi izlerken onun aniden elimi bulup tutmasi demek gibi geliyor artik. Cok kolay ve basit bir tanim veriyorum artik bu en onemli duyguma. Bir gelecek hayal edebiliyor muyum diye soruyorum kendime. Cevabini biliyorum ve korkuyorum. Bunun tanimini vermeye gerek yok iste.