24 Ağustos 2010 Salı

sevgili, arsiz ihtimal

Dunyanin teorisinin icinde birileri bos durmayip iliski insanlarinin tavirlari hakkinda da bir siniflamaya gitmisler; baglanma-odakli olanlar ve ozgurlugune bagli olanlar. Sunu unutuyoruz yalniz, hepimiz ayni bokun farkli renkleriyiz, her ne kadar egomuzun yaptirdiklarini gozlerimiz gormese de, o icimizdeki degerlenme tutkusuyla saniye bazinda degisimler yasayip, uzun sure siyam ikizi modunda oldugumuz insanlari hayatimizdan cikardiktan sonra ilk goruste one-night-stand'e hayir diyemeyen, ilk bakista saksoya doyamayanlardaniz, bu yine iyi, daha kotusu ise daha ne oldugunu anlamadan baska bedenleri, baska ruhlari sevmeye baslama kapasitesine sahibiz, hem urkutucu hem de umut dolu bir sey belki bu, insanin kendisini bu dongude nereye koyduguna bagli biraz da ama ne yapabilirsin ki hissedince?

Soyle de bir sey var tabi, bu dongu buyuk oranda ozguven eksikligiyle alakali, degersizligin boyutu arttikca aldatmanin da tadi kacinilmaz oluyor, ya da uzun iliskinin hemen sonrasinda bile, saatler sonra birini operken titreten bir heyecan duyabiliyorsun, geride kalan birileri oluyor diye bir aldanma icinde olsak da aslinda herkes sadece bildikleri kadariyla bu dongunun icine yerlestirebiliyor kendini, yani az bilmek sadece geride kalan birileri oldugu sanrisini yaratiyor, halbuki kimse kalmiyor geride, sadece bilinmiyor neler oldugu. Ya da en basitinden iliski sonrasi doneminde yasanan bir sey bazilarinin egosunu sisirip, kendilerini sevmelerine, ozguven kazanmalarina sebep oluyor, olsun oyleleri de var dunyada, ya da karsidaki insan bir sey yapsa da kendimi iyi hissetsem insanlari, vicdanlari rahatlatma cabalari, cocukluk sanrilari cogu zaman...

Yuksek Okceler'im olsun isterdim bu yuzden, ya da herkesin olsun Yuksek Okceler'i ki, zaten iki gun sonra unutulup gidecek bedenleri daha kolay akintiya birakabilelim ya da ne bileyim o bedenler minumum zarar gorsun, yazik.

Aslinda bu kadar kotu de bakmamak lazim, her seye ragmen, ne kadar sevmis, ne kadar sogutulmus, tiksindirilmis ve uzaklasmis olursan ol, yine de sevebilme kapasitesine sahip turleriz, egolarimizi pek tatmin etmese de bu herkesin sevdigi tek kisi olma arzusunun her seferinde kayitsizca cokusu, yine de bir kisiyi sevmek her seyi unutturabiliyor, cunku dogamiz bencil, dogamiz acimasiz biraz, bu sefer nasil olacak acaba diye bekliyor aklimin odalarindaki seyirciler sabirsizca, her seferinde yine umut dolu, hayatin yogunlastirilmis halini avucunun icinde tutmak gibi, superman olmak lazim bazen, hem yaz da gelmis, demek ki bu bitmeyecek bir donguymus, nasil da yeniden avare eden.

Isiklar nasil da parliyor geceleri, gunesin battigi yerde, cunku gece gelmiyor, gunduz bitmiyor, her saniye yanip yanip kavrularak izler birakiyor bu dongude. Sakin ol, ve hatta tadini cikar cekingen opmelerin, korkak dokunuslarin, titrek nefeslerdeki sozlerin, bundan ote kac sey var ki hayatta? Gecmisin tum pisligi, gelecegin belirsiz yeniliginde kaybolup giderken, el salliyorum hayata, gomlegi soyulurken ilik tenlerin, ihtimalin sicak teni degiyor bedenime, ates bocekleri, kayitsiz ucuslar ve atmosferde salinarak kaybolana kadar, yaz yine gulumsetmeyi basariyor, cunku sevgili, arsiz ihtimal cisimleserek duruyor tam onumde.


Mfö - ne bileyim ben
Yükleyen kartalgoz_1903. - Yüksek çözünürlüklü video keyfini yaÅ�ayın!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder