who cares what's behind

firtina kiyilarinda
sessiz, yolsuz, cakillarin arasinda akreplerin siyahi
kara gecenin kararmis en zalim heyecanlari
uyanmaktan korkuyorsun
bu hayat, bu sana bahsedilen nefesin tadi
damagini yakarak geciyor her seferinde
pencere onu ciceklerini solduruyorsun
soguk, buz gibi iliklerine isliyor durmadan
farkindasin her seyin,
her sey seni yiyor kurt gibi,
lime lime oluyor etlerin,
ilik kanin akiyor teninden kayarak,
uzuvlarinin en guzel duyarsizligi,
soluksuzlugunun ruya alemi hayalleri,
cocuklugun korkunc kabuslari,
atmosferden calmaktan utaniyorsun,
bu oksijene ihtiyacin yok,
son surat giden arabanin yolcu koltugunda,
zifir yolun bitmeyisini izleyip daliyorsun arada bir,
tek bir hamle,
tek bir hareket
her seyi yok etme gucunde,
icinde durmadan kaynayan yasama istegi kandiriyor seni,
sen hiclige dogru adim attikca
arkandan bagiriyor gecenin nefessiz kalmis yilanlari
yoruldukca devam ediyor bu
belki sizana kadar
belki yazamayacak hale gelene kadar



in maynard we believe

let the whole world look in
who cares who sees anything?
i'm your passenger

maynard'in sesi mi, sarkinin bunyeye zik zak ettiren gerilimi mi, yoksa gitarin beyni oksarken tirmalayan armonisi mi bu kadar bagimli kilan, here i lay, just like always...

take me to the end. lutfen.