19 Şubat 2010 Cuma

sebepsiz

Bu pencereden bakmaya devam ettikce, bu hayalleri kurabildikce, yazin ortasinda, aksam ustu sicaginda buyuk bir sehirde tek basina evine gitme telasina dusebilme ihtimalini hic yasamadan ozleyebildikce, cocuklugunda bir turlu gelmeyen uyku oncesi, yataginin basucunda duran radyodan dinledigin sarkilari hatirlamaya calistikca, sonra aniden bir kitabi okurken cocukken kuzeninle bisiklet gezilerinde simdi adini hatirlamadigin cikolatayi gozunun onune getirdikce, bogazin uzerinden yuruyerek gecebilecegine inandikca, tanidigin insanlari unuttukca, yeni insanlari tanidikca, asik olduklarini ruyalarinda gormeye devam ettikce, geriye bir adim atip hayatini uzaktan seyre daldigin zamanlarda, her zaman aklinin koselerinden beklemedigin bir korkun karsina cikip seni sasirttikca, sen yine de bir sekilde yasamaya devan ettigin zamanlarda bazi insanlari ve belki de bazi sarkilari dinlemeye devam edeceksin sanirim, kendiliginden gelecek bu, gitsen de, kalsan da cok degismeden belki de.



4 yorum:

  1. hiç yaşamadığın hayatları özleyebilmek. sabahtan beri ona takılmış durumdayım ben.

    YanıtlaSil
  2. uzun sure bir hayati hayal ettikten sonra artik bunun gerceklesemeyecegine inandigin an ortaya cikiyor sanirim o, bilemedim.

    YanıtlaSil
  3. ulan yine dağıttın beni. hem de çok fena bir gelişmenin üzerine. bi ara mailleşelim son gelişmeler falan...

    YanıtlaSil
  4. mail ativer bi ara bakalim o zaman, benim instant messaging ilen aram yok hic nedense zaten

    YanıtlaSil