Su son iki ayda yasadigim aksiyonun, heyecanin, gerilimin sonuna yaklasiyorum sanirim.
Su hayatimin bugune kadar olan zamaninda suphe etmedigim tek seyle yuzlesmeye, tanismaya da basliyorum sanirim.
Bazen beklemek dunyanin en guzel eylemsizligi olabildigi halde, sifirdan baslayacak olmanin heyecani gulumsetiyor beni.
Yaptigim yanlislarim ve bana yapilan yanlislarla bir hayati tamamiyle geride birakiyorum, siyah dev boy bir cop posetine doldurup unutma coplugune yolluyorum.
Simdi, yeniden baslamanin vakti geldi, simdi beklemenin tadi bir baska.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder